knieja bullet Co szumi w kniejach
Filmy
Og³oszenia
Forum dyskusyjne
Galerie zdjêæ
Opowie¶ci z kniei
Kuchnia my¶liwska
Kalendarz
Znalezione w sieci
Kynologia
Akty § Prawne
 
Strona g³ówna
 
 
 
 
 
 
Og³oszenia
login: has³o:
Zapomnia³em has³a Zarejestruj siê!
     
« Akty prawne

USTAWA z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z dnia 30 kwietnia 2004 r.)

Obowi±zuje od 1 maja 2004 r., z wyj±tkiem art. 39 i 134 pkt 2, obowi±zuj±cych od 1 stycznia 2005 r.



Rozdzia³ 1

Przepisy ogólne

Art. 1. Ustawa okre¶la cele, zasady i formy ochrony przyrody ¿ywej i nieo¿ywionej oraz krajobrazu.

Art. 2. 1. Ochrona przyrody, w rozumieniu ustawy, polega na zachowaniu, zrównowa¿onym u¿ytkowaniu oraz odnawianiu zasobów, tworów i sk³adników przyrody:
  1)  dziko wystêpuj±cych ro¶lin, zwierz±t i grzybów;
  2)  ro¶lin, zwierz±t i grzybów objêtych ochron± gatunkow±;
  3)  zwierz±t prowadz±cych wêdrowny tryb ¿ycia;
  4)  siedlisk przyrodniczych;
  5)  siedlisk zagro¿onych wyginiêciem, rzadkich i chronionych gatunków ro¶lin, zwierz±t i grzybów;
  6)  tworów przyrody ¿ywej i nieo¿ywionej oraz kopalnych szcz±tków ro¶lin i zwierz±t;
  7)  krajobrazu;
  8)  zieleni w miastach i wsiach;
  9)  zadrzewieñ.
2. Celem ochrony przyrody jest:
  1)  utrzymanie procesów ekologicznych i stabilno¶ci ekosystemów;
  2)  zachowanie ró¿norodno¶ci biologicznej;
  3)  zachowanie dziedzictwa geologicznego i paleontologicznego;
  4)  zapewnienie ci±g³o¶ci istnienia gatunków ro¶lin, zwierz±t i grzybów, wraz z ich siedliskami, przez ich utrzymywanie lub przywracanie do w³a¶ciwego stanu ochrony;
  5)  ochrona walorów krajobrazowych, zieleni w miastach i wsiach oraz zadrzewieñ;
  6)  utrzymywanie lub przywracanie do w³a¶ciwego stanu ochrony siedlisk przyrodniczych, a tak¿e pozosta³ych zasobów, tworów i sk³adników przyrody;
  7)  kszta³towanie w³a¶ciwych postaw cz³owieka wobec przyrody przez edukacjê, informowanie i promocjê w dziedzinie ochrony przyrody.

Art. 3. Cele ochrony przyrody s± realizowane przez:
  1)  uwzglêdnianie wymagañ ochrony przyrody w polityce ekologicznej pañstwa, programach ochrony ¶rodowiska przyjmowanych przez organy jednostek samorz±du terytorialnego, koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju, strategiach rozwoju województw, planach zagospodarowania przestrzennego województw, strategiach rozwoju gmin, studiach uwarunkowañ i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego i planach zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnêtrznych, morza terytorialnego i wy³±cznej strefy ekonomicznej oraz w dzia³alno¶ci gospodarczej i inwestycyjnej;
  2)  obejmowanie zasobów, tworów i sk³adników przyrody formami ochrony przyrody;
  3)  opracowywanie i realizacjê ustaleñ planów ochrony dla obszarów podlegaj±cych ochronie prawnej, programów ochrony gatunków, siedlisk i szlaków migracji gatunków chronionych;
  4)  realizacjê krajowej strategii ochrony i zrównowa¿onego u¿ytkowania ró¿norodno¶ci biologicznej wraz z programem dzia³añ;
  5)  prowadzenie dzia³alno¶ci edukacyjnej, informacyjnej i promocyjnej w dziedzinie ochrony przyrody;
  6)  prowadzenie badañ naukowych nad problemami zwi±zanymi z ochron± przyrody.

Art. 4. 1. Obowi±zkiem organów administracji publicznej, osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych oraz osób fizycznych jest dba³o¶æ o przyrodê bêd±c± dziedzictwem i bogactwem narodowym.
2. Organy administracji publicznej s± obowi±zane do zapewnienia warunków prawnych, organizacyjnych i finansowych dla ochrony przyrody.
3. Obowi±zkiem organów administracji publicznej, instytucji naukowych i o¶wiatowych, a tak¿e publicznych ¶rodków masowego przekazu jest prowadzenie dzia³alno¶ci edukacyjnej, informacyjnej i promocyjnej w dziedzinie ochrony przyrody.

Art. 5. U¿yte w ustawie okre¶lenia oznaczaj±:
  1)  gatunek - zarówno gatunek w znaczeniu biologicznym, jak i ka¿d± ni¿sz± od gatunku biologicznego jednostkê systematyczn±, populacjê, a tak¿e mieszañce tego gatunku w pierwszym lub drugim pokoleniu, z wyj±tkiem form, ras i odmian udomowionych, hodowlanych lub uprawnych;
  2)  korytarz ekologiczny - obszar umo¿liwiaj±cy migracjê ro¶lin, zwierz±t lub grzybów;
  3)  obszar specjalnej ochrony ptaków - obszar wyznaczony, zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej, do ochrony populacji dziko wystêpuj±cych ptaków jednego lub wielu gatunków, w którego granicach ptaki maj± korzystne warunki bytowania w ci±gu ca³ego ¿ycia, w dowolnym jego okresie albo stadium rozwoju;
  4)  ochrona czê¶ciowa - ochronê gatunków ro¶lin, zwierz±t i grzybów dopuszczaj±c± mo¿liwo¶æ redukcji liczebno¶ci populacji oraz pozyskiwania osobników tych gatunków lub ich czê¶ci;
  5)  ochrona czynna - stosowanie, w razie potrzeby, zabiegów ochronnych w celu przywrócenia naturalnego stanu ekosystemów i sk³adników przyrody lub zachowania siedlisk przyrodniczych oraz siedlisk ro¶lin, zwierz±t lub grzybów;
  6)  ochrona ex situ - ochronê gatunków ro¶lin, zwierz±t i grzybów poza miejscem ich naturalnego wystêpowania oraz ochronê ska³, skamienia³o¶ci i minera³ów w miejscach ich przechowywania;
  7)  ochrona in situ - ochronê gatunków ro¶lin, zwierz±t i grzybów, a tak¿e elementów przyrody nieo¿ywionej, w miejscach ich naturalnego wystêpowania;
  8)  ochrona krajobrazowa - zachowanie cech charakterystycznych danego krajobrazu;
  9)  ochrona ¶cis³a - ca³kowite i trwa³e zaniechanie bezpo¶redniej ingerencji cz³owieka w stan ekosystemów, tworów i sk³adników przyrody oraz w przebieg procesów przyrodniczych na obszarach objêtych ochron±, a w przypadku gatunków - ca³oroczn± ochronê nale¿±cych do nich osobników i stadiów ich rozwoju;
  10) ogród botaniczny - urz±dzony i zagospodarowany teren wraz z infrastruktur± techniczn± i budynkami funkcjonalnie z nim zwi±zanymi, bêd±cy miejscem ochrony ex situ, uprawy ro¶lin ró¿nych stref klimatycznych i siedlisk, uprawy ro¶lin okre¶lonego gatunku oraz prowadzenia badañ naukowych i edukacji;
  11) ogród zoologiczny - urz±dzony i zagospodarowany teren wraz z infrastruktur± techniczn± i budynkami funkcjonalnie z nim zwi±zanymi, gdzie zwierzêta gatunków dziko wystêpuj±cych s± hodowane i utrzymywane w celu ochrony ex situ, prowadzenia badañ naukowych i edukacji oraz w celu ich publicznej ekspozycji nie mniej ni¿ 7 dni w roku;
  12) ostoja - miejsce o warunkach sprzyjaj±cych egzystencji ro¶lin, zwierz±t lub grzybów zagro¿onych wyginiêciem lub rzadkich gatunków;
  13) o¶rodek rehabilitacji zwierz±t - miejsce, w którym jest prowadzone leczenie i rehabilitacja zwierz±t dziko wystêpuj±cych, wymagaj±cych okresowej opieki cz³owieka w celu przywrócenia ich do ¶rodowiska przyrodniczego;
  14) otulina - strefê ochronn± granicz±c± z form± ochrony przyrody i wyznaczon± indywidualnie dla formy ochrony przyrody w celu zabezpieczenia przed zagro¿eniami zewnêtrznymi wynikaj±cymi z dzia³alno¶ci cz³owieka;
  15) pozyskiwanie:
a)    zbiór ro¶lin lub grzybów gatunków chronionych lub ich czê¶ci ze stanowisk naturalnych do celów gospodarczych,
b)    chwytanie, ³owienie lub zbieranie zwierz±t gatunków chronionych lub ich czê¶ci i produktów pochodnych do celów gospodarczych,
c)    eksploatacjê lub wydobywanie skamienia³o¶ci, w tym kopalnych szcz±tków ro¶lin lub zwierz±t;
  16) ró¿norodno¶æ biologiczna - zró¿nicowanie ¿ywych organizmów wystêpuj±cych w ekosystemach, w obrêbie gatunku i miêdzy gatunkami, oraz zró¿nicowanie ekosystemów;
  17) siedlisko przyrodnicze - obszar l±dowy lub wodny, naturalny, pó³naturalny lub antropogeniczny, wyodrêbniony w oparciu o cechy geograficzne, abiotyczne i biotyczne;
  18) siedlisko ro¶lin, siedlisko zwierz±t lub siedlisko grzybów - obszar wystêpowania ro¶lin, zwierz±t lub grzybów w ci±gu ca³ego ¿ycia lub dowolnym stadium ich rozwoju;
  19) specjalny obszar ochrony siedlisk - obszar wyznaczony, zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej, w celu trwa³ej ochrony siedlisk przyrodniczych lub populacji zagro¿onych wyginiêciem gatunków ro¶lin lub zwierz±t lub w celu odtworzenia w³a¶ciwego stanu ochrony siedlisk przyrodniczych lub w³a¶ciwego stanu ochrony tych gatunków;
  20) ¶rodowisko przyrodnicze - krajobraz wraz z tworami przyrody nieo¿ywionej oraz naturalnymi i przekszta³conymi siedliskami przyrodniczymi z wystêpuj±cymi na nich ro¶linami, zwierzêtami i grzybami;
  21) tereny zieleni - tereny wraz z infrastruktur± techniczn± i budynkami funkcjonalnie z nimi zwi±zanymi, pokryte ro¶linno¶ci±, znajduj±ce siê w granicach wsi o zwartej zabudowie lub miast, pe³ni±ce funkcje estetyczne, rekreacyjne, zdrowotne lub os³onowe, a w szczególno¶ci parki, zieleñce, promenady, bulwary, ogrody botaniczne, zoologiczne, jordanowskie i zabytkowe oraz cmentarze, a tak¿e zieleñ towarzysz±c± ulicom, placom, zabytkowym fortyfikacjom, budynkom, sk³adowiskom, lotniskom oraz obiektom kolejowym i przemys³owym;
  22) udostêpnianie - umo¿liwianie fotografowania lub filmowania w celach zarobkowych oraz korzystania z zasobów, tworów i sk³adników przyrody w celach naukowych, edukacyjnych, turystycznych, rekreacyjnych i sportowych;
  23) walory krajobrazowe - warto¶ci ekologiczne, estetyczne lub kulturowe obszaru oraz zwi±zane z nim rze¼bê terenu, twory i sk³adniki przyrody, ukszta³towane przez si³y przyrody lub dzia³alno¶æ cz³owieka;
  24) w³a¶ciwy stan ochrony gatunku - stan, w którym dane o dynamice liczebno¶ci populacji tego gatunku wskazuj±, ¿e gatunek jest trwa³ym sk³adnikiem w³a¶ciwego dla niego siedliska, naturalny zasiêg gatunku nie zmniejsza siê ani nie ulegnie zmniejszeniu w daj±cej siê przewidzieæ przysz³o¶ci oraz odpowiednio du¿e siedlisko dla utrzymania siê populacji tego gatunku istnieje i prawdopodobnie nadal bêdzie istnia³o;
  25) w³a¶ciwy stan ochrony siedliska przyrodniczego - stan, w którym naturalny zasiêg siedliska przyrodniczego i obszary zajête przez to siedlisko w obrêbie jego zasiêgu nie zmieniaj± siê lub zwiêkszaj± siê, struktura i funkcje, które s± konieczne do d³ugotrwa³ego utrzymania siê siedliska, istniej± i prawdopodobnie nadal bêd± istnia³y oraz typowe dla tego siedliska gatunki znajduj± siê we w³a¶ciwym stanie ochrony;
  26) wstêp do parku narodowego albo rezerwatu przyrody - wej¶cie lub wjazd na obszar objêty ochron± ¶cis³± lub czynn± w celu naukowym, edukacyjnym, turystycznym lub rekreacyjnym;
  27) zadrzewienie - drzewa i krzewy w granicach pasa drogowego, pojedyncze drzewa lub krzewy albo ich skupiska niebêd±ce lasem w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 28 wrze¶nia 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2000 r. Nr 56, poz. 679, z pó¼n. zm.1)), wraz z terenem, na którym wystêpuj±, i pozosta³ymi sk³adnikami szaty ro¶linnej tego terenu, spe³niaj±ce cele ochronne, produkcyjne lub spo³eczno-kulturowe;
  28) zagro¿enie wewnêtrzne - czynnik mog±cy wywo³aæ niekorzystne zmiany cech fizycznych, chemicznych lub biologicznych zasobów, tworów i sk³adników chronionej przyrody, walorów krajobrazowych oraz przebiegu procesów przyrodniczych, wynikaj±cy z przyczyn naturalnych lub z dzia³alno¶ci cz³owieka w granicach obszarów lub obiektów podlegaj±cych ochronie prawnej;
  29) zagro¿enie zewnêtrzne - czynnik mog±cy wywo³aæ niekorzystne zmiany cech fizycznych, chemicznych lub biologicznych zasobów, tworów i sk³adników chronionej przyrody, walorów krajobrazowych oraz przebiegu procesów przyrodniczych, wynikaj±cy z przyczyn naturalnych lub z dzia³alno¶ci cz³owieka, maj±cy swoje ¼ród³o poza granicami obszarów lub obiektów podlegaj±cych ochronie prawnej.

Rozdzia³ 2

Formy ochrony przyrody

Art. 6. 1. Formami ochrony przyrody s±:
  1)  parki narodowe;
  2)  rezerwaty przyrody;
  3)  parki krajobrazowe;
  4)  obszary chronionego krajobrazu;
  5)  obszary Natura 2000;
  6)  pomniki przyrody;
  7)  stanowiska dokumentacyjne;
  8)  u¿ytki ekologiczne;
  9)  zespo³y przyrodniczo-krajobrazowe;
  10) ochrona gatunkowa ro¶lin, zwierz±t i grzybów.
2. W drodze porozumienia z s±siednimi pañstwami mog± byæ wyznaczane przygraniczne obszary cenne pod wzglêdem przyrodniczym w celu ich wspólnej ochrony.

Art. 7. 1. Utworzenie lub powiêkszenie obszaru parku narodowego lub rezerwatu przyrody jest celem publicznym w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomo¶ciami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543, z pó¼n. zm.2)).
2. Utworzenie lub powiêkszenie obszaru parku narodowego lub rezerwatu przyrody obejmuj±ce obszary, które stanowi± nieruchomo¶ci niebêd±ce w³asno¶ci± Skarbu Pañstwa, nastêpuje za zgod± w³a¶ciciela, a w razie braku jego zgody - w trybie wyw³aszczenia okre¶lonym w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomo¶ciami.

Art. 8. 1. Park narodowy obejmuje obszar wyró¿niaj±cy siê szczególnymi warto¶ciami przyrodniczymi, naukowymi, spo³ecznymi, kulturowymi i edukacyjnymi, o powierzchni nie mniejszej ni¿ 1.000 ha, na którym ochronie podlega ca³a przyroda oraz walory krajobrazowe.
2. Park narodowy tworzy siê w celu zachowania ró¿norodno¶ci biologicznej, zasobów, tworów i sk³adników przyrody nieo¿ywionej i walorów krajobrazowych, przywrócenia w³a¶ciwego stanu zasobów i sk³adników przyrody oraz odtworzenia zniekszta³conych siedlisk przyrodniczych, siedlisk ro¶lin, siedlisk zwierz±t lub siedlisk grzybów.
3. Park narodowy jest pañstwow± jednostk± bud¿etow± w rozumieniu przepisów o finansach publicznych.
4. Minister w³a¶ciwy do spraw ¶rodowiska, w drodze zarz±dzenia, nadaje parkowi narodowemu statut okre¶laj±cy jego strukturê organizacyjn±.

Art. 9. 1. Nadzór nad parkami narodowymi sprawuje minister w³a¶ciwy do spraw ¶rodowiska.
2. Nadzór, o którym mowa w ust. 1, obejmuje:
  1)  zatwierdzanie planów finansowych oraz sporz±dzanie sprawozdañ zbiorczych z dzia³alno¶ci parków narodowych;
  2)  zatwierdzanie rocznych zadañ rzeczowych wynikaj±cych z planu ochrony lub zadañ ochronnych;
  3)  koordynowanie dzia³alno¶ci naukowej i edukacyjnej;
  4)  kontrolê funkcjonowania parków narodowych;
  5)  funkcjonowanie S³u¿b Parków Narodowych.

Art. 10. 1. Utworzenie parku narodowego, zmiana jego granic lub likwidacja nastêpuje w drodze rozporz±dzenia Rady Ministrów, które okre¶la jego nazwê, obszar, przebieg granicy, otulinê i nieruchomo¶ci Skarbu Pañstwa nieprzechodz±ce w trwa³y zarz±d parku narodowego. Rada Ministrów, wydaj±c rozporz±dzenie, kieruje siê rzeczywistym stanem warto¶ci przyrodniczych obszaru. Likwidacja lub zmniejszenie obszaru parku narodowego nastêpuje wy³±cznie w razie bezpowrotnej utraty warto¶ci przyrodniczych i kulturowych jego obszaru.
2. Utworzenie parku narodowego, zmiana jego granic lub likwidacja mo¿e nast±piæ po uzgodnieniu z w³a¶ciwymi miejscowo organami uchwa³odawczymi jednostek samorz±du terytorialnego, na których obszarze dzia³ania planuje siê powy¿sze zmiany, oraz po zaopiniowaniu, w terminie 30 dni od dnia przed³o¿enia tych zmian, przez zainteresowane organizacje pozarz±dowe. Niez³o¿enie opinii w przewidzianym terminie uznaje siê za brak uwag.
3. Nieruchomo¶ci Skarbu Pañstwa po³o¿one w granicach parku narodowego i s³u¿±ce realizacji jego celów zostaj± oddane w trwa³y zarz±d parku narodowego, na zasadach okre¶lonych w rozdziale 5 dzia³u II ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomo¶ciami.
4. Administrowanie obszarami morskimi po³o¿onymi w granicach parku narodowego odbywa siê na podstawie dzia³u III ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z pó¼n. zm.3)).
5. Parkowi narodowemu przys³uguje prawo pierwokupu nieruchomo¶ci po³o¿onej w granicach parku narodowego na rzecz Skarbu Pañstwa.
6. Projekty studiów uwarunkowañ i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, planów zagospodarowania przestrzennego województw oraz planów zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnêtrznych, morza terytorialnego i wy³±cznej strefy ekonomicznej w czê¶ci dotycz±cej parku narodowego i jego otuliny wymagaj± uzgodnienia z dyrektorem parku narodowego w zakresie ustaleñ tych planów, mog±cych mieæ negatywny wp³yw na ochronê przyrody parku narodowego.

Art. 11. 1. Na obszarach granicz±cych z parkiem narodowym wyznacza siê otulinê parku narodowego.
2. W otulinie mo¿e byæ utworzona strefa ochronna zwierz±t ³ownych ze wzglêdu na potrzebê ochrony zwierz±t w parku narodowym.
3. Strefa ochronna zwierz±t ³ownych nie podlega w³±czeniu w granice obwodów ³owieckich.
4. Minister w³a¶ciwy do spraw ¶rodowiska ustanawia, w drodze rozporz±dzenia, strefê ochronn± zwierz±t ³ownych, okre¶laj±c obszary wchodz±ce w jej sk³ad oraz kryteria i sposoby utrzymania w³a¶ciwej liczebno¶ci i struktury populacji poszczególnych gatunków zwierz±t ³ownych, kieruj±c siê potrzeb±:
  1)  ochrony gatunków zwierz±t ³ownych w parkach narodowych;
  2)  tworzenia strefy bezpieczeñstwa dla gatunków zwierz±t ³ownych wychodz±cych na ¿erowiska poza obszar parku narodowego;
  3)  utrzymywania w³a¶ciwej liczebno¶ci i struktury populacji poszczególnych gatunków zwierz±t ³ownych na obszarze parku narodowego w celu zachowania równowagi przyrodniczej.
5. Ochrona zwierz±t ³ownych w strefie ochronnej zwierz±t ³ownych nale¿y do zadañ dyrektora parku narodowego.

Art. 12. 1. Obszar parku narodowego jest udostêpniany w celach naukowych, edukacyjnych, kulturowych, turystycznych, rekreacyjnych i sportowych w sposób, który nie wp³ynie negatywnie na przyrodê w parku narodowym.
2. W planie ochrony parku narodowego, a do czasu jego sporz±dzenia - w zadaniach ochronnych ustala siê miejsca, które mog± byæ udostêpniane, oraz maksymaln± liczbê osób mog±cych przebywaæ jednocze¶nie w tych miejscach.
3. Za wstêp do parku narodowego lub na niektóre jego obszary oraz za udostêpnianie parku narodowego lub niektórych jego obszarów mog± byæ pobierane op³aty.
4. Wysoko¶æ op³at, o których mowa w ust. 3, ustala dyrektor parku narodowego.
5. Op³ata za jednorazowy wstêp do parku nie mo¿e przekraczaæ kwoty 6 z³ waloryzowanej o prognozowany ¶rednioroczny wska¼nik cen towarów i us³ug konsumpcyjnych ogó³em, przyjêty w ustawie bud¿etowej.
6. Op³aty, o których mowa w ust. 3, uiszcza siê w formie wykupu biletu wstêpu jednorazowego lub wstêpu wielokrotnego w miejscach pobierania op³at lub wnosi siê na rachunek bankowy parku narodowego.
7. Op³at za wstêp do parku narodowego lub na niektóre jego obszary nie pobiera siê od:
  1)  dzieci w wieku do 7 lat;
  2)  osób, które posiadaj± zezwolenie dyrektora parku narodowego na prowadzenie badañ naukowych w zakresie ochrony przyrody;
  3)  uczniów szkó³ i studentów odbywaj±cych zajêcia dydaktyczne w parku narodowym w zakresie uzgodnionym z dyrektorem parku narodowego;
  4)  mieszkañców gmin po³o¿onych w granicach parku narodowego i gmin granicz±cych z parkiem narodowym;
  5)  osób udaj±cych siê do wyznaczonych w parku narodowym pla¿;
  6)  osób udaj±cych siê do miejsc kultu religijnego.
8. Op³atê za wstêp do parku narodowego lub na niektóre jego obszary w wysoko¶ci 50 % stawki op³aty ustalonej przez dyrektora parku narodowego pobiera siê od:
  1)  uczniów szkó³ i studentów;
  2)  emerytów i rencistów;
  3)  osób niepe³nosprawnych;
  4)  ¿o³nierzy s³u¿by czynnej.
9. Op³aty, o których mowa w ust. 3, s± przychodami gospodarstw pomocniczych przy parkach narodowych w rozumieniu art. 20 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148, z pó¼n. zm.4)) i s± przeznaczone na tworzenie i utrzymanie infrastruktury turystycznej i edukacyjnej parku narodowego oraz na ochronê przyrody. Op³aty pobierane za wstêp do parku narodowego, w wysoko¶ci 15 % wp³ywów za ka¿dy kwarta³, przeznacza siê na dofinansowanie dzia³alno¶ci ratowniczej specjalistycznych organizacji ratowniczych - Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego oraz Tatrzañskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, dzia³aj±cych na terenie danego parku narodowego.
10. Minister w³a¶ciwy do spraw ¶rodowiska, uwzglêdniaj±c zró¿nicowanie walorów przyrodniczych i krajobrazowych parków narodowych, nasilenie ruchu turystycznego i jego oddzia³ywanie na przyrodê parków narodowych, okre¶li, w drodze rozporz±dzenia, parki narodowe lub niektóre ich obszary, gdzie za wstêp pobiera siê op³aty.

Art. 13. 1. Rezerwat przyrody obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub ma³o zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a tak¿e siedliska ro¶lin, siedliska zwierz±t i siedliska grzybów oraz twory i sk³adniki przyrody nieo¿ywionej, wyró¿niaj±ce siê szczególnymi warto¶ciami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi.
2. Na obszarach granicz±cych z rezerwatem przyrody mo¿e byæ wyznaczona otulina.
3. Uznanie za rezerwat przyrody obszarów, o których mowa w ust. 1, nastêpuje w drodze rozporz±dzenia wojewody, które okre¶la jego nazwê, po³o¿enie lub przebieg granicy i otulinê, je¿eli zosta³a wyznaczona, cele ochrony oraz rodzaj, typ i podtyp rezerwatu przyrody, a tak¿e sprawuj±cego nadzór nad rezerwatem. Wojewoda, w drodze rozporz±dzenia, za zgod± ministra w³a¶ciwego do spraw ¶rodowiska i po zasiêgniêciu opinii wojewódzkiej rady ochrony przyrody, mo¿e zmniejszyæ lub zwiêkszyæ obszar rezerwatu przyrody, zmieniæ cele ochrony, a w razie bezpowrotnej utraty warto¶ci przyrodniczych, dla których rezerwat zosta³ powo³any - zlikwidowaæ rezerwat przyrody.
4. Wojewoda, w drodze rozporz±dzenia, mo¿e wprowadziæ op³aty za wstêp na obszar rezerwatu przyrody, kieruj±c siê potrzeb± ochrony przyrody.
5. Wojewoda ustala stawki op³at, o których mowa w ust. 4, przy czym op³ata za jednorazowy wstêp do rezerwatu nie mo¿e przekraczaæ kwoty 6 z³ waloryzowanej o prognozowany ¶rednioroczny wska¼nik cen towarów i us³ug konsumpcyjnych ogó³em, przyjêty w ustawie bud¿etowej.
6. Op³aty, o których mowa w ust. 4, s± przeznaczane na ochronê przyrody.

Art. 14. Minister w³a¶ciwy do spraw ¶rodowiska okre¶li, w drodze rozporz±dzenia, rodzaje, typy i podtypy rezerwatów przyrody, kieruj±c siê potrzeb± zapewnienia na obszarach cennych przyrodniczo, zró¿nicowanych pod wzglêdem warto¶ci przyrodniczych, ochrony rezerwatowej oraz wytypowania reprezentatywnej liczby rezerwatów przyrody ze wzglêdu na dominuj±cy przedmiot ochrony i g³ówny typ ekosystemu.

Art. 15. 1. W parkach narodowych oraz w rezerwatach przyrody zabrania siê:
  1)  budowy lub rozbudowy obiektów budowlanych i urz±dzeñ technicznych, z wyj±tkiem obiektów i urz±dzeñ s³u¿±cych celom parku narodowego albo rezerwatu przyrody;
  2)  rybactwa, z wyj±tkiem obszarów ustalonych w planie ochrony albo w zadaniach ochronnych;
  3)  chwytania lub zabijania dziko wystêpuj±cych zwierz±t, zbierania lub niszczenia jaj, postaci m³odocianych i form rozwojowych zwierz±t, umy¶lnego p³oszenia zwierz±t krêgowych, zbierania poro¿y, niszczenia nor, gniazd, legowisk i innych schronieñ zwierz±t oraz ich miejsc rozrodu;
  4)  polowania, z wyj±tkiem obszarów wyznaczonych w planie ochrony lub zadaniach ochronnych ustanowionych dla rezerwatu przyrody;
  5)  pozyskiwania, niszczenia lub umy¶lnego uszkadzania ro¶lin oraz grzybów;
  6)  u¿ytkowania, niszczenia, umy¶lnego uszkadzania, zanieczyszczania i dokonywania zmian obiektów przyrodniczych, obszarów oraz zasobów, tworów i sk³adników przyrody;
  7)  zmiany stosunków wodnych, regulacji rzek i potoków, je¿eli zmiany te nie s³u¿± ochronie przyrody;
  8)  pozyskiwania ska³, w tym torfu, oraz skamienia³o¶ci, w tym kopalnych szcz±tków ro¶lin i zwierz±t, minera³ów i bursztynu;
  9)  niszczenia gleby lub zmiany przeznaczenia i u¿ytkowania gruntów;
  10) palenia ognisk i wyrobów tytoniowych oraz u¿ywania ¼róde³ ¶wiat³a o otwartym p³omieniu, z wyj±tkiem miejsc wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznaj±cy obszar za rezerwat przyrody;
  11) prowadzenia dzia³alno¶ci wytwórczej, handlowej i rolniczej, z wyj±tkiem miejsc wyznaczonych w planie ochrony;
  12) stosowania chemicznych i biologicznych ¶rodków ochrony ro¶lin i nawozów;
  13) zbioru dziko wystêpuj±cych ro¶lin i grzybów oraz ich czê¶ci, z wyj±tkiem miejsc wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznaj±cy obszar za rezerwat przyrody;
  14) amatorskiego po³owu ryb, z wyj±tkiem miejsc wyznaczonych w planie ochrony lub zadaniach ochronnych;
  15) ruchu pieszego, rowerowego, narciarskiego i jazdy konnej wierzchem, z wyj±tkiem szlaków i tras narciarskich wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznaj±cy obszar za rezerwat przyrody;
  16) wprowadzania psów na obszary objête ochron± ¶cis³± i czynn±, z wyj±tkiem miejsc wyznaczonych w planie ochrony oraz psów pasterskich wprowadzanych na obszary objête ochron± czynn±, na których plan ochrony albo zadania ochronne dopuszczaj± wypas;
  17) wspinaczki, eksploracji jaskiñ lub zbiorników wodnych, z wyj±tkiem miejsc wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznaj±cy obszar za rezerwat przyrody;
  18) ruchu pojazdów poza drogami publicznymi oraz poza drogami po³o¿onymi na nieruchomo¶ciach bêd±cych w trwa³ym zarz±dzie parku narodowego, wskazanymi przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznaj±cy obszar za rezerwat przyrody;
  19) umieszczania tablic, napisów, og³oszeñ reklamowych i innych znaków niezwi±zanych z ochron± przyrody, udostêpnianiem parku albo rezerwatu przyrody, edukacj± ekologiczn±, z wyj±tkiem znaków drogowych i innych znaków zwi±zanych z ochron± bezpieczeñstwa i porz±dku powszechnego;
  20) zak³ócania ciszy;
  21) u¿ywania ³odzi motorowych i innego sprzêtu motorowego, uprawiania sportów wodnych i motorowych, p³ywania i ¿eglowania, z wyj±tkiem akwenów lub szlaków wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznaj±cy obszar za rezerwat przyrody;
  22) wykonywania prac ziemnych trwale zniekszta³caj±cych rze¼bê terenu;
  23) biwakowania, z wyj±tkiem miejsc wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznaj±cy obszar za rezerwat przyrody;
  24) prowadzenia badañ naukowych - w parku narodowym bez zgody dyrektora parku, a w rezerwacie przyrody - bez zgody organu uznaj±cego obszar za rezerwat przyrody;
  25) wprowadzania gatunków ro¶lin, zwierz±t lub grzybów, bez zgody ministra w³a¶ciwego do spraw ¶rodowiska;
  26) wprowadzania organizmów genetycznie zmodyfikowanych;
  27) organizacji imprez rekreacyjno-sportowych - w parku narodowym bez zgody dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody bez zgody organu uznaj±cego obszar za rezerwat przyrody.
2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotycz±:
  1)  wykonywania zadañ wynikaj±cych z planu ochrony lub zadañ ochronnych;
  2)  likwidacji nag³ych zagro¿eñ oraz wykonywania czynno¶ci nieujêtych w planie ochrony lub zadaniach ochronnych, za zgod± organu ustanawiaj±cego plan ochrony lub zadania ochronne;
  3)  prowadzenia akcji ratowniczej oraz dzia³añ zwi±zanych z bezpieczeñstwem powszechnym;
  4)  wykonywania zadañ z zakresu obronno¶ci kraju w przypadku zagro¿enia bezpieczeñstwa pañstwa;
  5)  obszarów objêtych ochron± krajobrazow± w trakcie ich gospodarczego wykorzystywania przez jednostki organizacyjne, osoby prawne lub fizyczne oraz wykonywania prawa w³asno¶ci, zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego.
3. Minister w³a¶ciwy do spraw ¶rodowiska mo¿e zezwoliæ na odstêpstwa od zakazów, o których mowa w ust. 1, je¿eli jest to uzasadnione potrzeb± ochrony przyrody, wykonywaniem badañ naukowych, celami edukacyjnymi, kulturowymi, turystycznymi, rekreacyjnymi i sportowymi, celami kultu religijnego lub realizacj± inwestycji liniowych celu publicznego w przypadku braku rozwi±zañ alternatywnych, pod warunkiem przeprowadzenia przez inwestora dzia³añ kompensuj±cych utratê warto¶ci przyrodniczych danego obszaru.

Art. 16. 1. Park krajobrazowy obejmuje obszar chroniony ze wzglêdu na warto¶ci przyrodnicze, historyczne i kulturowe oraz walory krajobrazowe w celu zachowania, popularyzacji tych warto¶ci w warunkach zrównowa¿onego rozwoju.
2. Na obszarach granicz±cych z parkiem krajobrazowym mo¿e byæ wyznaczona otulina.
3. Utworzenie parku krajobrazowego lub powiêkszenie jego obszaru nastêpuje w drodze rozporz±dzenia wojewody, które okre¶la jego nazwê, obszar, przebieg granicy i otulinê, je¿eli zosta³a wyznaczona, szczególne cele ochrony oraz zakazy w³a¶ciwe dla danego parku krajobrazowego lub jego czê¶ci wybrane spo¶ród zakazów, o których mowa w art. 17 ust. 1, wynikaj±ce z potrzeb jego ochrony. Likwidacja lub zmniejszenie obszaru parku krajobrazowego nastêpuje w drodze rozporz±dzenia wojewody, po uzgodnieniu z w³a¶ciwymi miejscowo radami gmin, z powodu bezpowrotnej utraty warto¶ci przyrodniczych, historycznych i kulturowych oraz walorów krajobrazowych na obszarach projektowanych do wy³±czenia spod ochrony.
4. Projekt rozporz±dzenia w sprawie utworzenia, zmiany granic lub likwidacji parku krajobrazowego wymaga uzgodnienia z w³a¶ciw± miejscowo rad± gminy.
5. Statut parku krajobrazowego lub zespo³u parków krajobrazowych okre¶laj±cy strukturê organizacyjn± parku lub zespo³u parków nadaje wojewoda, w drodze zarz±dzenia.
6. Grunty rolne i le¶ne oraz inne nieruchomo¶ci znajduj±ce siê w granicach parku krajobrazowego pozostawia siê w gospodarczym wykorzystaniu.
7. Projekty studiów uwarunkowañ i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, planów zagospodarowania przestrzennego województw oraz planów zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnêtrznych, morza terytorialnego i wy³±cznej strefy ekonomicznej w czê¶ci dotycz±cej parku krajobrazowego i jego otuliny wymagaj± uzgodnienia z w³a¶ciwym miejscowo wojewod±.

Art. 17. 1. W parku krajobrazowym mog± byæ wprowadzone nastêpuj±ce zakazy:
  1)  realizacji przedsiêwziêæ mog±cych znacz±co oddzia³ywaæ na ¶rodowisko w rozumieniu art. 51 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony ¶rodowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627, z pó¼n. zm.5));
  2)  umy¶lnego zabijania dziko wystêpuj±cych zwierz±t, niszczenia ich nor, legowisk, innych schronieñ i miejsc rozrodu oraz tarlisk i z³o¿onej ikry, z wyj±tkiem amatorskiego po³owu ryb oraz wykonywania czynno¶ci w ramach racjonalnej gospodarki rolnej, le¶nej, rybackiej i ³owieckiej;
  3)  likwidowania i niszczenia zadrzewieñ ¶ródpolnych, przydro¿nych i nadwodnych, je¿eli nie wynikaj± z potrzeby ochrony przeciwpowodziowej lub zapewnienia bezpieczeñstwa ruchu drogowego lub wodnego lub budowy, odbudowy, utrzymania, remontów lub naprawy urz±dzeñ wodnych;
  4)  pozyskiwania do celów gospodarczych ska³, w tym torfu, oraz skamienia³o¶ci, w tym kopalnych szcz±tków ro¶lin i zwierz±t, a tak¿e minera³ów i bursztynu;
  5)  wykonywania prac ziemnych trwale zniekszta³caj±cych rze¼bê terenu, z wyj±tkiem prac zwi±zanych z zabezpieczeniem przeciwsztormowym, przeciwpowodziowym lub przeciwosuwiskowym lub budow±, odbudow±, utrzymaniem, remontem lub napraw± urz±dzeñ wodnych;
  6)  dokonywania zmian stosunków wodnych, je¿eli zmiany te nie s³u¿± ochronie przyrody lub racjonalnej gospodarce rolnej, le¶nej, wodnej lub rybackiej;
  7)  budowania nowych obiektów budowlanych w pasie szeroko¶ci 100 m od linii brzegów rzek, jezior i innych zbiorników wodnych, z wyj±tkiem obiektów s³u¿±cych turystyce wodnej, gospodarce wodnej lub rybackiej;
  8)  lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szeroko¶ci 200 m od krawêdzi brzegów klifowych oraz w pasie technicznym brzegu morskiego;
  9)  likwidowania, zasypywania i przekszta³cania zbiorników wodnych, starorzeczy oraz obszarów wodno-b³otnych;
  10) wylewania gnojowicy, z wyj±tkiem nawo¿enia w³asnych gruntów rolnych;
  11) prowadzenia chowu i hodowli zwierz±t metod± bez¶ció³kow±;
  12) utrzymywania otwartych rowów ¶ciekowych i zbiorników ¶ciekowych;
  13) organizowania rajdów motorowych i samochodowych;
  14) u¿ywania ³odzi motorowych i innego sprzêtu motorowego na otwartych zbiornikach wodnych.
2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotycz±:
  1)  wykonywania zadañ wynikaj±cych z planu ochrony;
  2)  wykonywania zadañ na rzecz obronno¶ci kraju i bezpieczeñstwa pañstwa;
  3)  prowadzenia akcji ratowniczej oraz dzia³añ zwi±zanych z bezpieczeñstwem powszechnym;
  4)  realizacji inwestycji celu publicznego w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 41), zwanej dalej "inwestycj± celu publicznego".
3. Zakaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie dotyczy realizacji przedsiêwziêæ mog±cych znacz±co oddzia³ywaæ na ¶rodowisko, dla których sporz±dzenie raportu o oddzia³ywaniu na ¶rodowisko nie jest obowi±zkowe i przeprowadzona procedura oceny oddzia³ywania na ¶rodowisko wykaza³a brak niekorzystnego wp³ywu na przyrodê parku krajobrazowego.
4. Zakaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 14, nie dotyczy statków jednostek ratowniczych, jednostek organizacyjnych w³a¶ciciela wód lub urz±dzeñ wodnych zlokalizowanych na wodach, inspektorów ¿eglugi ¶ródl±dowej, Pañstwowej i Spo³ecznej Stra¿y Rybackiej, promów w ci±gu dróg publicznych, prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej oraz wykonywania zadañ z zakresu ochrony przyrody przez S³u¿bê Parku Krajobrazowego.

Art. 18. 1. Dla parków narodowych, rezerwatów przyrody i parków krajobrazowych sporz±dza siê i realizuje plan ochrony.
2. Plan ochrony, o którym mowa w ust. 1, ustanawia siê w terminie 5 lat od dnia utworzenia parku narodowego, uznania obszaru za rezerwat przyrody albo utworzenia parku krajobrazowego.

Art. 19. 1. Projekt planu ochrony sporz±dza dla:
  1)  parku narodowego - dyrektor parku narodowego;
  2)  rezerwatu przyrody - organ, który uzna³ dany obszar za rezerwat przyrody lub po uzgodnieniu z tym organem - zarz±dzaj±cy rezerwatem albo sprawuj±cy nadzór nad rezerwatem;
  3)  parku krajobrazowego - dyrektor parku krajobrazowego lub dyrektor zespo³u parków krajobrazowych.
2. Projekt planu ochrony, o którym mowa w ust. 1, wymaga:
  1)  zaopiniowania przez w³a¶ciwe miejscowo rady gmin, z zastrze¿eniem pkt. 2;
  2)  uzgodnienia z w³a¶ciwymi miejscowo radami gmin ustaleñ dotycz±cych infrastruktury technicznej, zagospodarowania turystycznego, sposobu u¿ytkowania gruntów, eliminacji lub ograniczania zagro¿eñ zewnêtrznych oraz ustaleñ do studiów uwarunkowañ i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, w odniesieniu do nieruchomo¶ci niebêd±cych w³asno¶ci± Skarbu Pañstwa.
3. Przepisy ust. 2 stosuje siê odpowiednio w przypadku dokonywania zmiany planu ochrony.
4. Projekt planu ochrony dla rezerwatu przyrody wymaga uzgodnienia z ministrem w³a¶ciwym do spraw ¶rodowiska.
5. Minister w³a¶ciwy do spraw ¶rodowiska ustanawia, w drodze rozporz±dzenia, plan ochrony dla parku narodowego w terminie 6 miesiêcy od dnia otrzymania projektu planu lub odmawia jego ustanowienia, je¿eli projekt planu jest niezgodny z celami ochrony przyrody, uwzglêdniaj±c konieczno¶æ dostosowania dzia³añ ochronnych do celów ochrony parku narodowego. Plan ochrony mo¿e byæ zmieniony, je¿eli wynika to z potrzeb ochrony przyrody.
6. Wojewoda ustanawia, w drodze rozporz±dzenia, plan ochrony dla rezerwatu przyrody i parku krajobrazowego w terminie 6 miesiêcy od dnia otrzymania projektu planu lub odmawia jego ustanowienia, je¿eli projekt planu jest niezgodny z celami ochrony przyrody. Plan ochrony mo¿e byæ zmieniony, je¿eli wynika to z potrzeb ochrony przyrody.
7. Plan ochrony dla rezerwatu przyrody po³o¿onego na terenie kilku województw ustanawia wojewoda, na którego terenie znajduje siê najwiêksza powierzchnia tego rezerwatu, w porozumieniu z pozosta³ymi wojewodami.
8. Plan ochrony dla parku krajobrazowego po³o¿onego na terenie kilku województw ustanawia wojewoda w³a¶ciwy ze wzglêdu na siedzibê dyrekcji parku, w porozumieniu z pozosta³ymi wojewodami.

Art. 20. 1. Plan ochrony dla parku narodowego, rezerwatu przyrody oraz parku krajobrazowego sporz±dza siê na okres 20 lat, z uwzglêdnieniem:
  1)  charakterystyki i oceny stanu przyrody;
  2)  identyfikacji i oceny istniej±cych oraz potencjalnych zagro¿eñ wewnêtrznych i zewnêtrznych;
  3)  charakterystyki i oceny uwarunkowañ spo³ecznych i gospodarczych;
  4)  analizy skuteczno¶ci dotychczasowych sposobów ochrony;
  5)  charakterystyki i oceny stanu zagospodarowania przestrzennego.
2. Prace przy sporz±dzaniu planów ochrony, o których mowa w ust. 1, polegaj± na:
  1)  ocenie stanu zasobów, tworów i sk³adników przyrody, walorów krajobrazowych, warto¶ci kulturowych oraz istniej±cych i potencjalnych zagro¿eñ wewnêtrznych i zewnêtrznych, która mo¿e byæ wykonana w formie szczegó³owych opisów;
  2)  opracowaniu koncepcji ochrony zasobów, tworów i sk³adników przyrody oraz warto¶ci kulturowych, a tak¿e eliminacji lub ograniczania istniej±cych i potencjalnych zagro¿eñ wewnêtrznych i zewnêtrznych;
  3)  wskazaniu zadañ ochronnych, z podaniem rodzaju, zakresu i lokalizacji.
3. Plan ochrony dla parku narodowego oraz rezerwatu przyrody zawiera:
  1)  cele ochrony przyrody oraz wskazanie przyrodniczych i spo³ecznych uwarunkowañ ich realizacji;
  2)  identyfikacjê oraz okre¶lenie sposobów eliminacji lub ograniczania istniej±cych i potencjalnych zagro¿eñ wewnêtrznych i zewnêtrznych oraz ich skutków;
  3)  wskazanie obszarów ochrony ¶cis³ej, czynnej i krajobrazowej;
  4)  okre¶lenie dzia³añ ochronnych na obszarach ochrony ¶cis³ej, czynnej i krajobrazowej, z podaniem rodzaju, zakresu i lokalizacji tych dzia³añ;
  5)  wskazanie obszarów i miejsc udostêpnianych dla celów naukowych, edukacyjnych, turystycznych, rekreacyjnych, sportowych, amatorskiego po³owu ryb i rybactwa oraz okre¶lenie sposobów ich udostêpniania;
  6)  wskazanie miejsc, w których mo¿e byæ prowadzona dzia³alno¶æ wytwórcza, handlowa i rolnicza;
  7)  ustalenia do studiów uwarunkowañ i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, planów zagospodarowania przestrzennego województw oraz planów zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnêtrznych, morza terytorialnego i wy³±cznej strefy ekonomicznej dotycz±ce eliminacji lub ograniczenia zagro¿eñ zewnêtrznych.
4. Plan ochrony dla parku krajobrazowego zawiera:
  1)  cele ochrony przyrody oraz przyrodnicze, spo³eczne i gospodarcze uwarunkowania ich realizacji;
  2)  identyfikacjê oraz okre¶lenie sposobów eliminacji lub ograniczania istniej±cych i potencjalnych zagro¿eñ wewnêtrznych i zewnêtrznych oraz ich skutków;
  3)  wskazanie obszarów realizacji dzia³añ ochronnych;
  4)  okre¶lenie zakresu prac zwi±zanych z ochron± przyrody i kszta³towaniem krajobrazu;
  5)  wskazanie obszarów udostêpnianych dla celów naukowych, edukacyjnych, turystycznych, rekreacyjnych, amatorskiego po³owu ryb i dla innych form gospodarowania oraz okre¶lenie sposobów korzystania z tych obszarów;
  6)  ustalenia do studiów uwarunkowañ i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, planów zagospodarowania przestrzennego województw oraz planów zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnêtrznych, morza terytorialnego i wy³±cznej strefy ekonomicznej dotycz±ce eliminacji lub ograniczenia zagro¿eñ zewnêtrznych.

Art. 21. Minister w³a¶ciwy do spraw ¶rodowiska okre¶li dla parku narodowego, rezerwatu przyrody, parku krajobrazowego, w drodze rozporz±dzenia:
  1)  tryb sporz±dzania projektu planu ochrony,
  2)  zakres prac na potrzeby sporz±dzenia projektu planu ochrony,
  3)  tryb dokonywania zmian w planie ochrony,
  4)  zakres i sposoby ochrony zasobów, tworów i sk³adników przyrody
- kieruj±c siê potrzeb± ochrony zasobów, tworów i sk³adników przyrody ¿ywej i nieo¿ywionej w parkach narodowych, rezerwatach przyrody oraz parkach krajobrazowych, z uwzglêdnieniem mo¿liwo¶ci technicznych, organizacyjnych i finansowych oraz poziomu wiedzy i nauki w zakresie ochrony przyrody.

Art. 22. 1. Dla parku narodowego lub rezerwatu przyrody, do czasu ustanowienia planu ochrony, sprawuj±cy nadzór sporz±dza projekt zadañ ochronnych.
2. Zadania ochronne, o których mowa w ust. 1, ustanawia, w drodze zarz±dzenia:
  1)  minister w³a¶ciwy do spraw ¶rodowiska - dla parku narodowego;
  2)  wojewoda, po zasiêgniêciu opinii ministra w³a¶ciwego do spraw ¶rodowiska - dla rezerwatu przyrody.
3. Zadania ochronne, o których mowa w ust. 1, uwzglêdniaj±:
  1)  identyfikacjê i ocenê istniej±cych i potencjalnych zagro¿eñ wewnêtrznych i zewnêtrznych oraz sposoby eliminacji lub ograniczania tych zagro¿eñ i ich skutków;
  2)  opis sposobów ochrony czynnej ekosystemów, z podaniem rodzaju, rozmiaru i lokalizacji poszczególnych zadañ;
  3)  opis sposobów czynnej ochrony gatunków ro¶lin, zwierz±t lub grzybów;
  4)  wskazanie obszarów objêtych ochron± ¶cis³±, czynn± oraz krajobrazow±.
4. Zadania ochronne, o których mowa w ust. 1, mog± byæ ustanawiane na rok lub równocze¶nie na kolejne lata, nie d³u¿ej jednak ni¿ na 5 lat.

Art. 23. 1. Obszar chronionego krajobrazu obejmuje tereny chronione ze wzglêdu na wyró¿niaj±cy siê krajobraz o zró¿nicowanych ekosystemach, warto¶ciowe ze wzglêdu na mo¿liwo¶æ zaspokajania potrzeb zwi±zanych z turystyk± i wypoczynkiem lub pe³nion± funkcj± korytarzy ekologicznych.
2. Wyznaczenie obszaru chronionego krajobrazu nastêpuje w drodze rozporz±dzenia wojewody, które okre¶la jego nazwê, po³o¿enie, obszar, sprawuj±cego nadzór, ustalenia dotycz±ce czynnej ochrony ekosystemów oraz zakazy w³a¶ciwe dla danego obszaru chronionego krajobrazu lub jego czê¶ci wybrane spo¶ród zakazów wymienionych w art. 24 ust. 1, wynikaj±ce z potrzeb jego ochrony. Likwidacja lub zmiana granic obszaru chronionego krajobrazu nastêpuje w drodze rozporz±dzenia wojewody, po zaopiniowaniu przez wojewódzk± radê ochrony przyrody oraz w³a¶ciwe miejscowo rady gmin, z powodu bezpowrotnej utraty wyró¿niaj±cego siê krajobrazu o zró¿nicowanych ekosystemach i mo¿liwo¶ci zaspokajania potrzeb zwi±zanych z turystyk± i wypoczynkiem.
3. Projekt rozporz±dzenia w sprawie wyznaczenia lub powiêkszenia obszaru chronionego krajobrazu wymaga uzgodnienia z w³a¶ciw± miejscowo rad± gminy.
4. Je¿eli wojewoda nie wyznaczy³ obszaru chronionego krajobrazu, obszar ten mo¿e byæ wyznaczony przez radê gminy, w drodze uchwa³y, która okre¶la jego nazwê, po³o¿enie, obszar, sprawuj±cego nadzór, ustalenia dotycz±ce czynnej ochrony ekosystemów oraz zakazy w³a¶ciwe dla danego obszaru chronionego krajobrazu lub jego czê¶ci wybrane spo¶ród zakazów wymienionych w art. 24 ust. 1, wynikaj±ce z potrzeb jego ochrony. Likwidacja lub zmiana granic obszaru chronionego krajobrazu nastêpuje w drodze uchwa³y rady gminy.
5. Projekty studiów uwarunkowañ i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, planów zagospodarowania przestrzennego województw i planów zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnêtrznych, morza terytorialnego i wy³±cznej strefy ekonomicznej, w czê¶ci dotycz±cej obszaru chronionego krajobrazu, wymagaj± uzgodnienia z w³a¶ciwym wojewod±.

Art. 24. 1. Na obszarze chronionego krajobrazu mog± byæ wprowadzone nastêpuj±ce zakazy:
  1)  zabijania dziko wystêpuj±cych zwierz±t, niszczenia ich nor, legowisk, innych schronieñ i miejsc rozrodu oraz tarlisk, z³o¿onej ikry, z wyj±tkiem amatorskiego po³owu ryb oraz wykonywania czynno¶ci zwi±zanych z racjonaln± gospodark± roln±, le¶n±, ryback± i ³owieck±;
  2)  realizacji przedsiêwziêæ mog±cych znacz±co oddzia³ywaæ na ¶rodowisko w rozumieniu art. 51 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony ¶rodowiska;
  3)  likwidowania i niszczenia zadrzewieñ ¶ródpolnych, przydro¿nych i nadwodnych, je¿eli nie wynikaj± one z potrzeby ochrony przeciwpowodziowej i zapewnienia bezpieczeñstwa ruchu drogowego lub wodnego lub budowy, odbudowy, utrzymania, remontów lub naprawy urz±dzeñ wodnych;
  4)  wydobywania do celów gospodarczych ska³, w tym torfu, oraz skamienia³o¶ci, w tym kopalnych szcz±tków ro¶lin i zwierz±t, a tak¿e minera³ów i bursztynu;
  5)  wykonywania prac ziemnych trwale zniekszta³caj±cych rze¼bê terenu, z wyj±tkiem prac zwi±zanych z zabezpieczeniem przeciwsztormowym, przeciwpowodziowym lub przeciwosuwiskowym lub utrzymaniem, budow±, odbudow±, napraw± lub remontem urz±dzeñ wodnych;
  6)  dokonywania zmian stosunków wodnych, je¿eli s³u¿± innym celom ni¿ ochrona przyrody lub zrównowa¿one wykorzystanie u¿ytków rolnych i le¶nych oraz racjonalna gospodarka wodna lub rybacka;
  7)  likwidowania naturalnych zbiorników wodnych, starorzeczy i obszarów wodno-b³otnych;
  8)  lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szeroko¶ci 100 m od linii brzegów rzek, jezior i innych zbiorników wodnych, z wyj±tkiem urz±dzeñ wodnych oraz obiektów s³u¿±cych prowadzeniu racjonalnej gospodarki rolnej, le¶nej lub rybackiej;
  9)  lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szeroko¶ci 200 m od linii brzegów klifowych oraz w
 
O nas kontakt Kontakt reklama Polityka prywatno¶ci Reklama strona g³ówna Strona g³ówna
Copyright © 2002 - 2024 knieja.pl.